Zanger zonder meer Songtext
von Raymond van het Groenewoud

Ik ben een zanger zonder meer
Één die het liefst in ledigheid verkeert
Wat lezen, wat drinken en telkens weer
Veel te laat opstaan ongegeneerd
Maar mijn carriere roept me weer
Ik ben artiest, gerespecteerd

U wilt dat ik mij als een god gedraag
Maar ik voel me oud en opgejaagd
Ik zie overal de hinderlaag
Alleen het spelen, dat doe ik graag
Maar dit beroep is godgeklaagd
Hoe meer je geeft, hoe meer men vraagt

De dag dat niemand mij nog kent
Dat ik door het applaus niet meer word verwend
Dan zal ik pas weten wie ik ben
Terwijl een nieuw en vers talent
Het nieuwe lied brengt, het nieuw kabaal
Voor een nieuwe jeugd, een nieuwe zaal


Het hoeft voor mij niet groot of sjiek
Als het maar klikt met mijn publiek
Ik heb zo′n maling aan kritieken
'T zijn brave mensen, maar een beetje ziek
Ik wil niet moeilijk doen of excentriek
Ik zoek m′n heil in de muziek

Als ik zing, dan is het om bevestiging
Als ik schreeuw, dan is het ter verdediging
Ik wil ontdekken, als verwezenlijking
Elk ander soort, elk ander ras
Voor ik verga tot stof en as
Wil ik weten hoe de wereld was

Waar ik ook kijk,'t is al geweld
Verdriet en angst, geknoei om geld
Ik had zo graag vriendschap, liefde, plezier
Ik dacht zo, waarom zijn we anders hier
Ik ben geen artiest, gerespecteerd
Ik ben een zanger zonder meer
Zonder meer