Kolęda barokowa Songtext
von Jacek Kaczmarski & Zbigniew Łapiński

Na niebieskim niebie
Skrzydlate bobaski
Śmieją się do siebie
Na znak Bożej Łaski

Tłuściutkie jak kluski
W złotym słońca zbytku
Patrzą na Jezuska
W drewnianym korytku

Nad korytkiem z godną miną Kacper w słońcu lśni łysiną
Obok w pozłocistej zbroi ciemnoskóry Melchior stoi
A Jezusek już się stara capnąć w brodę Baltazara
Kto to widział, kto to słyszał? Niepojęte to nowiny
Korzą się u stóp dzieciny broda, zbroja, mądrość łysa!

Po brązowej ziemi
Bólem wykrzywionej
Płynie ludzkie plemię
W betlejemską stronę


Żywa rzeka pluska
Krwi i potu nitką
I szuka Jezuska
W drewnianym korytku

Nad korytkiem z godną miną Kacper w słońcu lśni łysiną
Obok w pozłocistej zbroi ciemnoskóry Melchior stoi
A Jezusek już się stara capnąć brodę Baltazara
Niechaj wie człowiecze bractwo, że tak było na początku
Gdy złożyły hołd Dzieciątku władza, wiedza i bogactwo!

W roziskrzonym morzu
Rybak żagle skraca
Mokre sieci złożył
I do brzegu wraca

Błyska srebrna łuska
Nałowionym rybkom
W darze dla Jezuska
W drewnianym korytku

Nad korytkiem z godną miną Kacper w słońcu lśni łysiną
Obok w pozłocistej zbroi ciemnoskóry Melchior stoi
A Jezusek już się stara capnąć brodę Baltazara
Ale główkę wciąż odwraca, gdzie dar prosty, sercu miły
Który przed nim położyły dobroć, skromność, ciężka praca