Høvdingen Songtext
von Byting

Tåka frå fjella kom sigande på
Og samla seg rondt meg så eg ikkje fekk sjå.
Ho heldt meg færr augun, men hjartet mitt ser
Ein skugge i tåka som smiler og ler.
Og skuggen i tåka; det va som'n sa:
"Ikkje ver lei deg. Elt gjenge bra."
Eg prøva å prate, men orda forsvant.
Eg prøva å gå, men eg kom ikkje langt.

Færr orda blei sløve og nådde ikkje fram.
Og tonan' blei døve og mista sin klang.
Og elva ho stilna brått i si bukt.
Den einaste rørsla va' ei kråke på flukt.


Eg såg deg i draume'; ved vegen du låg
Og kikka på noko eg ikkje såg.
Du va' nok elt framme og satt ved ditt bord.
Ein engel heldt deg i hånda da du resste frå jord.
Du hjølpte dei fleste sjøl' om kroppen va' støl.
Du tenkte på andre meir hell deg sjøl'.

Så vegen te' haugen va' lengre i dag.
Og klokkun' dei kima med mørkare slag.
Du levde som våren med livande sprell.
Høvdingen på haugen fær gvile i kveld.

Så følka i Himmelen kan glede seg nå
Der du kjem i bootsa og pilotbrillun på.
Du blir nok et midtpunkt med harpa som lét.
Eg minnest deg bestandig med latter og gret.
Eg minnest deg for bestandig med latter og gret.