De clown Songtext
von Ben Cramer
De clown Songtext
Songtekst van Die Clown Hij was maar
Een clown in ′t wit en in 't rood
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood
Hij lachte en sprong in ′t felgele licht
Maar onder die lach zat een droevig gezicht
De herinnering blijft aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag
Niemand kende de pijn van zijn stille verdriet
Want er was op het einde niemand die hij verliet
Hij woonde alleen in een wagen van hout
Hij was maar een clown en zo werd hij oud
Zijn hoed was te klein en zijn schoenen te groot
Ach, hij was maar een clown
Maar nu is hij dood
De herinnering blijft aan die clown met zijn lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag
Niemand kende de pijn van zijn stille verdriet
Want er was op het einde niemand die hij verliet
Op een avond...
Hij viel
Het was elke keer
Het publiek lachte luid
Maar voor hem was het uit
Hij was maar een clown in 't wit en in ′t rood
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood
De herinnering blijft aan die clown met z′n lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag
En niemand kende de pijn van zijn stille verdriet
Want er was op het einde niemand die hij verliet
De herinnering blijft aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag
En niemand kende de pijn van zijn stille verdriet
Want er was op het einde niemand die hij verliet
De herinnering blijft...
Een clown in ′t wit en in 't rood
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood
Hij lachte en sprong in ′t felgele licht
Maar onder die lach zat een droevig gezicht
De herinnering blijft aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag
Niemand kende de pijn van zijn stille verdriet
Want er was op het einde niemand die hij verliet
Hij woonde alleen in een wagen van hout
Hij was maar een clown en zo werd hij oud
Zijn hoed was te klein en zijn schoenen te groot
Ach, hij was maar een clown
Maar nu is hij dood
De herinnering blijft aan die clown met zijn lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag
Niemand kende de pijn van zijn stille verdriet
Want er was op het einde niemand die hij verliet
Op een avond...
Hij viel
Het was elke keer
Het publiek lachte luid
Maar voor hem was het uit
Hij was maar een clown in 't wit en in ′t rood
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood
De herinnering blijft aan die clown met z′n lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag
En niemand kende de pijn van zijn stille verdriet
Want er was op het einde niemand die hij verliet
De herinnering blijft aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag
En niemand kende de pijn van zijn stille verdriet
Want er was op het einde niemand die hij verliet
De herinnering blijft...
Writer(s): Petrus A. L. Pierre Kartner, Georges Bernard Chatelain Lyrics powered by www.musixmatch.com


